КАРАУЛЬНЯ, караульни, род. мн. караулен, жен. (спец.). Помещение для сторожа или военного караула.
КАРАЧАЕВСКИЙ и Карачайский, карачайская, карачайское. прил. к карачаевцы и к карачайцы. Карачаевская автономная область. Карачайский барашек.
КАРАЧАЕВЦЫ и карачайцы, карачайцев, ед. карачаевец, карачаевца: карачаец, карачайца, муж. Одна из тюркских народностей на Кавказе.
КАРАЧАЙСКИЙ, КАРАЧАЙЦЫ. см. карачаевский, карачаевцы.
КАРАЧКИ (или корачки), карачек, ед. нет. Только в разг. выражениях: на карачках - на четвереньках, и на карачки - на четвереньки. Ползать на карачках. Стать на карачки.
Толковый словарь Ушакова - (Толковый словарь русского языка Ушакова Д.Н., 1935-1940.)
КАРАЧУН => КАРБОЛКАКАРАЧУН., КАРБАС., КАРБИД., КАРБОВАНЕЦ., КАРБОЛКА., ...
КАРБОЛОВЫЙ => КАРБОНАТКАРБОЛОВЫЙ., КАРБОНАР., КАРБОНАТ., ...
КАРБОНИЗАЦИОННЫЙ => КАРБОНИТКАРБОНИЗАЦИОННЫЙ., КАРБОНИЗАЦИЯ., КАРБОНИЗИРОВАТЬ., КАРБОНИТ., ...